Joop Roodenburg,
standwerker in hart en nieren al ruim 50 jaar.
Joop Rodenburg, 3de geworden op het Nederlands Standwerk
Kampioenschap op 24 september 2005 te Zwolle. De in 1937 geboren Standwerker
kwam ter wereld in de Amsterdamse Albert Cuypstraat. Anno 2008
zit Joop reeds 50 jaar in het standwerkers vak, een geweldige prestatie! Joop en
zijn familie hebben hun sporen verdient op de markt in Nederland.
Moeder was een graag geziene marktkoopvrouw met snoep en was
zeer bekend rond de Albert Cuyp markt in de Pijp te Amsterdam. Rond zijn 12 de jaar ging Joop zijn moeder helpen
op de kraam, vele standwerk grootheden welke Joop toen ontmoeten
hadden hun sporen reeds verdient in de wereld der standwerkers.
Namen als Loe Lap, Joop Goberts of Japie Rabie waren zeker geen
onbekende voor Joop, hij stond dan altijd ademloos toe te kijken
als deze meesters der openluchtartiesten hun acte de presence ten toon stelden.
Door veel te luisteren en goed op te letten leerde
Joop toen al de fijne kneepjes van het vak. Op 20 jarige leeftijd
nam Joop zelf de stap en ging in het rekbare elastiek, per meter
ging dit naar de klant voor slechts 25 gulden cent ( nu rond de
12 eurocent) dat een standwerker zeer rekbaar is, blijkt wel uit
Joop. De textiel, horloges sieraden, de koekenpan en andere relevante
standwerk artikelen passeerden ook nog de revue, zelfs een juwelierszaak
in Leeuwarden ( Juwelier Jeroen) was in goede handen van Joop.
Toch ging Joop weer terug naar de markt, daar lag zijn leven,
tussen de collega’s en het volk…
4 maal mocht Joop 2de worden op het NK standwerken,
doch vele ander zeer speciale prijzen maken deel uit van zijn
indrukwekkende status als standwerker, wat te denken van de Rotterdamse
Erasmus brug bokaal, waarbij vermeld mag worden dat prins Willem
Alexander hetzelfde cadeau kreeg aangeboden als Joop, n.l. een
goed gevulde gereedschapkist. ( een geheim welke Joop graag met
u deelt is het feit dat Joop en Willem allebei 2 linker handen
hebben… ) Trots is Joop op het feit dat hij tijdens het
laatste congres van de CVAH te Almelo onderscheiden is met de
zilveren speld voor zijn vele verdiensten voor deze marktenbond
vereniging. Joop is dan ook een rasechte CVAH man en staat met
hart en nieren voor de markt en de standwerkerij.
Wel vind hij dat de problematiek van de standwerkerij
in het jasje van andere wordt geschoven waarop Joop aangeeft en
zegt: “ je kan enkel respect af dwingen door je vak zo goed
mogelijk te vertegenwoordigen c.q. promoten. Kort en krachtig
zegt Joop: Standwerkers horen op een standwerkerplaats en kooplui
met uitzoekhandel dienen in de stille kramen rij plaats te nemen
zodat de echte standwerker de plaats kan innemen waarvoor ze zijn
gecreëerd, namelijk het uitvoeren van het oudste ambulante
marktvak, standwerken. ” Daar hoort zeer zeker het gemeentelijke
apparaat op toe te zien met als uitvoerende taak, de marktmeester.
Verzaakt die persoon de normen die gesteld zijn aan het wel of
niet standwerken... dan moet er van boven af, c.q. de wethouder,
worden ingegrepen. Ook daarin kunnen stille kramers er rol spelen
door de marktmeester er op te attenderen dat er op standwerkers
plaatsen personen staan, die er niet thuis horen. Joop heeft zeer
veel dierbare herinneringen opgebouwd in de afgelopen 48 jaar,
een speciale plaats hebben de standwerkers concoursen in den lande.
Een grote emotie was het winnen van het jubileum
bevrijding bokaal ( Amsterdam 25 jaar bevrijd) op het Mosveld,
toneel van Nederlands bekendste standwerker; professor KoKaDorus.
In totaliteit vind joop het entertainen op de markt in Nederland
uniek, elke dag geeft weer een nieuwe uitdaging met nieuwe kansen
en mogelijkheden. Ook het publiek is van groot belang voor Joop,
zonder het juiste publiek, geen stand en… geen stand, geen
verkoop! De communicatie tussen het publiek en Joop moet goed
zijn, het moet klikken. Joop geeft dan de schuld aan zichzelf,
hij behoort, volgens zijn inzicht, het publiek te vermaken met
zijn stand, lukt dit niet, dan draagt Joop zelf het boetekleed.
Volgens Joop blijft de markt altijd bestaan zoals zij nu is, mensen
zullen altijd voor de sfeer, de gezelligheid, gemoedelijkheid,
de goedkope prijzen en zeker de sociale contacten zeer waarderen
op de markt en dat maakt haar ook zo uniek. Wel geeft Joop aan
dat de standwerkerij onder druk staat, voor de jeugd is niet meer
interessant om het vak te kunnen leren en presenteren en vind
maar eens een goede jeugdige leerling die het vak nog van een
echte leermeester wilt leren!
Ook het feit dat de mensen als het ware gejaagd
over de markt heen rennen door bijvoorbeeld het op tijd terug
te kunnen zijn bij de parkeermeter daar men anders bijna een weekloon
aan boete kan gaan betalen, doet de standwerkerij zeker geen goed
en missen velen het unieke en leuke verhaal van de standwerker
te horen welke al meer dan het geld waard is. Joop werkt graag
in Zeeland, Friesland of Limburg wat wel aangeeft dat het standwerkervak
een reizend en ondernemend markt beroep is.
Dit is tevens het nadeel maar ook het charme
van het standwerk vak, je rijdt naar een markt in Nederland, loot
uit, en wat blijkt, s’middags sta je dan toch nog te werken
op een middagmarkt aan de andere kant van Nederland, da’s
nou standwerken. Als laatst geeft Joop toe, zal hij in het harnas
moeten sterven, dan liever achter de standwerkers kraam, daar
waar zijn lief en leed al 50 jaar ligt…
|
